ردپای کم تحرکی در بروز آلزایمر، افسردگی و اضطراب
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۵۰۰۰۹
متخصص روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به این که کم تحرک بودن در زندگی روزمره علاوه بر تاثیراتی که بر جسم می‌گذارد عوارض زیادی هم روی سلامت روان دارد، گفت: کم تحرکی در طولانی مدت یکی از دلایل مرگ زودرس است و علاوه بر اثرات طولانی مدت، عوارض نامطلوبی دارد که می‌توانید روزانه آنها را احساس کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، دکتر میثم پورغلامی مرکه با اشاره به این که بیرون آمدن از رختخواب در بیشتر روزها می‌تواند ناخوشایند به نظر برسد، اظهار کرد: مغز انسان بی‌تحرکی را به رفتارهای پویاتر ترجیح می‌دهد.
وی ادامه داد: هر چه زمان بیشتری را صرف بی‌تحرکی کنید، مغز تلاش بیشتری می‌کند تا در همین وضعیت باقی بماند.
به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه، اگرچه بسیاری از افراد به سلامت مغز خود فکر نمی‌کنند اما، حقیقت این است که سلامت مغز به دلیل کم تحرکی می‌تواند آسیب ببیند.
پورغلامی خاطرنشان کرد: علیرغم این که زوال عقل و سایر مشکلات حافظه به شدت با عوامل ژنتیکی مرتبط هستند، ولی مطالعات نشان داده‌اند ورزش نکردن می‌تواند تأثیر مشابهی داشته باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه، گفت: ورزش نکردن خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می‌دهد.
وی توضیح داد: بخشی از مغز که در ساختن خاطرات جدید نقش دارد با کم تحرکی نازک می‌شود و همین مسئله، در دراز مدت باعث ناتوانی در به خاطر سپردن خاطرات و تغییرات خلق و خو می‌شود که تنها راه حل این مشکل، افزایش فعالیت بدنی است.
پورغلامی افزود: مجموعه شواهد نشان می‌دهد بی‌تحرکی با سطوح بالاتر استرس مرتبط است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به این که یکی از دلایل اصلی بی‌تحرکی و استرس استفاده زیاد از فناوری است، توضیح داد: به طور متوسط، افراد کم تحرک زمان بیشتری را در مقابل نمایشگرها می‌گذرانند و این می‌تواند باعث ایجاد اعتیاد شود که برای همه افراد یک احساس استرس ایجاد می‌کند علاوه بر این، ضعف بدن بر سلامت روان فشار وارد می کند و همانطور که شروع به احساس ضعف می‌کنید، کنترل کمتری بر زندگی و اعمال خود احساس می‌کنید بنابراین، میزان استرس افزایش می‌یابد.
وی توصیه کرد: اگر به دلیل افزایش بی‌تحرکی در زندگی دچار استرس می‌شوید باید شروع به فعالیت کنید زیرا بخش اصلی که تحت تاثیر بی‌تحرکی قرار می‌گیرد، سلامت روان است.
بیشتر بخوانید:
ابتلای هر ۷ دقیقه یک نفر به آلزایمر در کشور/ مهم‌ترین نشانه‌های بروز این بیماری ۱۰نشانه ابتلا به آلزایمربه گفته پورغلامی هنگامی که بی‌تحرک می‌شوید، احتمال اینکه افسردگی یا اضطراب را تجربه کنید بسیار بیشتر است.
وی با اشاره به این که هورمون‌ها نقش اساسی در تعادل خلق و خو دارند، خاطرنشان کرد: هورمون اولیه درگیر در این فرآیند سروتونین است و هنگامی که ترشح نمی‌شود، منجر به افسردگی و اضطراب می‌شود بنابراین؛ وقتی تمام روز را دراز می‌کشید، احتمال ترشح سروتونین در مغز کاهش می‌یابد.
این متخصص روانپزشکی دانشگاه، ادامه داد: هنگامی که غیر فعال هستید، مغز سروتونین ترشح نمی‌کند بنابراین؛ افسرده می‌شوید و هنگامی که افراد احساس اضطرب یا افسردگی می‌کنند کمتر به فعالیت بدنی می‌پردازند زیرا قدرت انجام این کار را پیدا نمی‌کنند و این یک چرخه معیوب ایجاد می‌کند که تنها با فعالیت بدنی می‌توان آن را تغییر داد.
او تاکید کرد: محققان پیش‌بینی می‌کنند که با افزایش پشت میز نشینی، عدم تحرک کافی، استفاده از برنامه‌های سرگرمی و عدم تفکر روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهر نشین زمینه ابتلا به آلزایمر نیز فراهم شود که باید برای پیشگیری از آلزایمر در آینده نزدیک کاری کرد.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، وی با ییان این که آلزایمر یک پدیده چند وجهی و چند عاملی است، ادامه داد: برهمین اساس شاید به تنهایی نتوان به یک علت اشاره کرد بلکه فاکتورهای متعددی از جمله بالا رفتن سن، دیابت، افزایش چربی خون و بیماری‌های عصبی و مسئله وراثت، در ابتلا به بیماری آلزایمر موثر هستند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: آلزايمر كم تحركي تغذيه شهرداري تهران فراجا شورای عالی استانها شوراي شهر تهران کم تحرکی بی تحرکی کم تحرک بی تحرک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۵۰۰۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جویدن ناخن با کدام اختلالات سلامت روان ارتباط دارد؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سلامت نیوز، ناخن جویدن یک عادت بیمارگونه در نظر گرفته می شود که با ناخن جویدن تکراری و به ظاهر کنترل نشده مشخص می شود.
در کنار سایر رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن، جویدن ناخن در DSM-IV تحت عنوان «سایر اختلالات وسواسی اجباری» طبقه‌بندی می‌شود و مطالعات نشان می‌دهد که اونیکوفاژی با چندین اختلال روانپزشکی مرتبط است، از جمله:
اختلال کمبود توجه بیش فعالی: با تکانشگری و بیش فعالی و همچنین مشکل در توجه مشخص می شود.
اختلال نافرمانی مخالف: با سرپیچی و نافرمانی نسبت به افرادی که در موقعیت های قدرت هستند مشخص می شود.
اختلال اضطراب جدایی: با اضطراب بیش از حد در هنگام جدا شدن از افراد یا حیوانات خاص مشخص می شود.
سندرم تورت: با حرکات و صداهای غیر ارادی مشخص می شود.
رفتارهای مرتبط شامل کندن مزمن پوست، کشیدن مو، گاز گرفتن گونه و دندان قروچه است.
علائم اختلال جویدن ناخن چیست؟
اونیکوفاژی ممکن است علائم زیر را داشته باشد:
احساس تنش قبل از گاز گرفتن (که می تواند به صورت اضطراب، ناراحتی، هیجان و غیره ظاهر شود)
احساس هایی مانند خارش، سوزن سوزن شدن یا درد
احساس لذت و آرامش بعد از گاز گرفتن و کندن ناخن
احساس گناه یا شرم از جویدن ناخن
آسیب به بافت های اطراف انگشتان و کوتیکول ها
آسیب به دهان یا مشکلات دندانی
در حالی که جویدن ناخن در کودکان شایع‌تر است، اونیکوفاژی می‌تواند در نوجوانان و حتی بزرگسالان رخ دهد که ممکن است این عادت را به عنوان یک تیک عصبی داشته باشند.
چه چیزی باعث اونیکوفاژی می شود؟
در حالی که علت دقیق ناخن جویدن هنوز موضوع بحث علمی است و شناخته شده نیست، مطالعات نشان داده اند که ناخن جویدن ممکن است توسط عوامل زیر ایجاد شود:
کمال گرایی
کسالت
فشار
تنهایی
بلوغ
اکثر محققان بر این باورند که افرادی که رفتارهای تکراری مانند ناخن جویدن دارند، کمال گرا هستند. آنها ممکن است نتوانند یک کار را با سرعت متوسط به پایان برسانند و زمانی که به اهداف خود نمی رسند مستعد ناامیدی، بی حوصلگی و نارضایتی می شوند.
افرادی که ناخن های خود را می جوند معمولاً این عادت را از روی کسالت یا به عنوان واکنشی به یک موقعیت استرس زا انجام می دهند، اما این رفتار می تواند ناخودآگاه شود و در طول فعالیت های معمول مانند تماشای تلویزیون یا مطالعه روی آنها تأثیر بگذارد.
به طور معمول، ناخن جویدن در دوران نوجوانی و زمانی که نوجوان تجربیات و احساسات جدیدی را تجربه می کند، ایجاد می شود. دانشمندان معتقدند که اکثر مردم در نهایت از آن عبور می کنند.
گزینه های درمانی اونیکوفاژی چیست؟
اونیکوفاژی می تواند باعث اضطراب، استرس عاطفی و مشکلات جسمی شود. درمان آن نیز بستگی به شدت بیماری دارد. به عنوان مثال، اونیکوفاژی خفیف نیازی به درمان ندارد زیرا کودکان اغلب این عادت را ترک می کنند. نکاتی برای جلوگیری از جویدن ناخن عبارتند از:
اجتناب از تحریک بیش از حد که ممکن است محرک جویدن ناخن باشد.
مشغول نگه داشتن دهان و دست ها (مانند جویدن آدامس)
مدیریت استرس و اضطراب (مانند ورزش)
کوتاه نگه داشتن ناخن ها، مانیکور کردن یا پوشاندن آنها برای کاهش وسوسه جویدن
استفاده از ترکیبات تلخ مزه روی ناخن برای جلوگیری از جویدن ناخن (بیشتر پزشکان این روش را توصیه نمی کنند)
در برخی موارد رفتار درمانی ممکن است برای رسیدگی به هر گونه مشکل زمینه ای سلامت روان یا اختلالات روانی مورد نیاز باشد.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند